• nowe-1.jpg
  • nowe-3.jpg
  • nowe-5.jpg
  • nowe-10.jpg
  • nowe-14.jpg
  • nowe-22.jpg
  • nowe-23.jpg
  • nowe-25.jpg
  • nowe-27.jpg
  • nowe-28.jpg
  • nowe-31.jpg
  • nowe-37.jpg
  • nowe-38.jpg
  • nowe-41.jpg
  • nowe-43.jpg
  • nowe-45.jpg
  • nowe-48.jpg
  • super-foto-5.jpg
  • super-foto-6.jpg
  • super-foto-7.jpg

Wietnamczycy często stosują do szycia ubrań materiały pochodzenia roślinnego. Są one lekkie, cienkie, przewiewne dostosowane do klimatu tropikalnego, w barwach brązowej, indygo i czarnej. Strój mężczyzn ewoluował od przepaski biodrowej noszonej na gołym ciele do ao canh (rodzaj koszuli tradycyjnej) i quan ta (tradycyjne szerokie spodnie). Wśród kobiet popularne dawniej były fartuszki-biustonosze, spódnica i czteroczęściowe sukienki (ao tu than), które później przekształciły się we współczesne ao dai (długa suknia z jedwabiu). Generalnie wietnamskie kobiety upiększają się w sposób delikatny, dyskretny, pamiętając o tym, ze człowieka ceni się nie za piękność a za jego walory moralne. W dawnych strojach pamiętano tez o chustkach, kapeluszach i paskach.

Domy wietnamskie w dawnych czasach budowane były blisko rzek, co widoczne jest w ich architekturze (domy na palach o zagiętych dachach). W późniejszym okresie dominują ubogie chaty, budowane głównie z drewna, kryte słomą, niezbyt wysokie ze względu na tajfuny. Najważniejsza była ich lokalizacja. Orientowano je na południe, co dawało ochronę i przed upałem i przed zimnem. Domy nie były duże. Starano się zostawić jak najwięcej przestrzeni na podwórze, staw lub sad. Zresztą Wietnamczycy uważają, ze lepiej być dobrym człowiekiem, niż mieć duży dom. Gdy nawet buduje się duże domy, to stara się zharmonizować je z otoczeniem, niejako ukryć je w przyrodzie.

Image

Tradycyjnie przemieszczano się drogą wodną. Łódka, rzeka, przystań - to w Wietnamie od niepamiętnych czasów symbole spokojnego wiejskiego życia.

W Wietnamie obyczaje związane ze ślubami, pogrzebami, obchodzeniem Nowego Roku i innych świąt są ściśle związane z poczuciem wspólnoty w społeczności wiejskiej. W dawnych czasach ślub nie był po prostu związkiem dwojga ludzi, musiał on odpowiadać interesom rodu, rodziny, wioski, wymagał starannego doboru uczestników, mógł być zawarty tylko w dniu uznanym za szczęśliwy. Wymagał od narzeczonych wypełnienia wielu rytualnych czynności, od dam ngo - pierwszego spotkania rodzin do lai mat- pierwszych po ślubie odwiedzin małżonków u rodziny panny młodej. Pan młody musiał również ofiarować wiosce panny młodej poprzez jej rodzinę pewną kwotę pieniędzy na rzecz wspólnoty (budowanie dróg, domu wspólnoty itp.).

Przy pogrzebach również należało skrupulatnie przestrzegać rytuałów. Manifestowano w nich rozpacz po zmarłym i odprowadzono go na tamten świat. Nie tylko rodzina, lecz i sąsiedzi brali udział w przygotowaniu tych ceremonii.

Wietnam jest krajem, w którym przez cały rok są jakieś święta. Najwięcej z nich przypada na wiosnę. Najważniejsze święto, to tet Nguyen Dan tj. Nowy Rok wg kalendarza księżycowego.