Wyspa Wielkanocna - Rapa Nui - Isla de Pascua - prowincja Chile leżąca pomiędzy zachodnim wybrzeżem Ameryki Południowej a wyspą Pitcairn. Położenie wyspy: szerokość geograficzna 28 stopni 10 minut południe oraz 109 stopni 30 minut zachód. Wyspa oddalona jest od Santiago 3790 km na wschód, natomiast od wyspy Pitcairn 1600 km na zachód, a znajdują się jedynie dwa osiedla ludzkie: Hanga Roa (zachodnie wybrzeże) oraz Mataveri. Językiem urzędowym jest hiszpański, ale większość mieszkańców posługuje się językiem rapanui pochodzenia polinezyjskiego.
Powierzchnia wyspy - 166 km2, liczba mieszkańców ok. 3770 osób. Dwie trzecie stanowią rapanui, mieszkający tu od wielu pokoleń, Chilijczycy i nieweileu Europejczyków. Wśród etnicznych mieszkańców wyspy podzielono niedawno 5 hektarowe parcele ziemi (280 działek) nawiązując do historycznej własności ziemi na wyspie.
Wyspa ma kształt trójkąta, którego dłuższe, południowe ramię mierzy 22 km długości, natomiast w najszerszym miejscu wyspa ma 11 km. W każdym rogu znajduje się wygasły wulkan. Najwyższy to Maunga Terevaka o wysokości 506 m n.p.m. (krater Rano Aroi). Wg geologów wyspa została utworzona około 5 milionów lat temu. To właśnie historia stopniowego powstawania, a następnie erozji szeregu niewielkich stożków wulkanicznych sprawiła, że na bazaltowej powierzchni wyspy wśród 80 niewysokich wierzchołków wygasłych wulkanów liczne są podziemne korytarze i jaskinie. Niewiele jest natomiast przybrzeżnych płycizn z piaszczystymi plażami.
Na wyspie panuje klimat subtropikalny oceaniczny z silnymi wiatrami południowo-wschodnimi i wschodnimi wiejącymi przez większą część roku. W lipcu i sierpniu, podczas miejscowej zimy niskie temperatury (ok. 18 stopni), połączone z dużą wilgotnością i zimnym wiatrem sprawiają, że względna temperatura jest bardzo niska. W styczniu, podczas miejscowego lata, średnia temperatura dochodzi do 25 stopni.
W1935 roku Wyspa Wielkanocna została ustanowiona parkiem narodowym i jednocześnie narodowym pomnikiem historii w celu zachowania słynnych pomników - olbrzymich postaci. W 1996 roku została wpisana została na listę Światowego Dziedzictwa Kultury.
W 1970 roku linie lotnicze Lan Chile uruchomiły pierwsze regularne połączenia wyspy ze światem. Obecnie niemal wszyscy mieszkańcy żyją z turystyki: prowadzą hotele, rzeźbią moai, wyrabiają pamiątki z piór i muszli. Nieliczni wypasają owce i bydło, łowią ryby, uprawiają warzywa. Każdy produkt cywilizowanego świata trafia na Wyspę drogą lotniczą. Dlatego na Rapa Nui jest drogo, a nawet bardzo drogo. Od 1986 r. Wyspa Wielkanocna jest bazą ratowniczą dla amerykańskich wahadłowców kosmicznych.