• nowe-1.jpg
  • nowe-3.jpg
  • nowe-5.jpg
  • nowe-10.jpg
  • nowe-14.jpg
  • nowe-22.jpg
  • nowe-23.jpg
  • nowe-25.jpg
  • nowe-27.jpg
  • nowe-28.jpg
  • nowe-31.jpg
  • nowe-37.jpg
  • nowe-38.jpg
  • nowe-41.jpg
  • nowe-43.jpg
  • nowe-45.jpg
  • nowe-48.jpg
  • super-foto-5.jpg
  • super-foto-6.jpg
  • super-foto-7.jpg

Światynia Ramocze

Image

Świątynia Ramocze, jak głosi legenda została wystawiona w VII wieku na zlecenie drugiej żony króla Srong-bcan-sgam-py chińskiej księżniczki Wen Czeng. Budowla ta uważna jest za najstarszą buddyjską budowlę stolicy i powiada się, że w niej została pochowana księżniczka. Jest to jakby pomnik jej wytrwałej wiary, walki i zaangażowania w krzewieniu wiary buddyjskiej w Tybecie. Jak głosi legenda księżniczka Wen Czeng została zrodzona z łez pochodzących od dobrego, współczującego ducha, a przelanymi nad nieświadomymi Tybetańczykami. Następnie księżniczka udała się do Lhasy z zamiarem nawrócenia króla na buddyzm. Jednak po przybyciu chińskiej księżniczki do Lhasy na skutek czarnoksięskich zaklęć wrogiej rywalki, nie doszło do spotkania króla z księżniczką Wen Czeng.

Image

Tak więc w pobliżu źródła na północ od miejsca, gdzie dziś stoi świątynia Ramocze księżniczka zamieszkała w małej altanie. Przez kolejne dwa lata przy wtórze gitary śpiewała smutne pieśni. Pewnego dnia doszedł do króla cudowny śpiew księżniczki i straciły moc czarnoksięskie zaklęcia rywalki. Król poślubił księżniczkę, a w Tybecie zaczął się przyjmować buddyzm.


Z kolei jak podają sprawozdania cztery lata po ślubie króla z nepalską księżniczką Bhrikuti, miało miejsce przybycie do Tybetu chińskiej narzeczonej króla Srong-bcan-sgam-pa, córki cesarza chińskiego rezydującego w mieście Cz'ang-an. Po zawarciu przez Tybet pokoju z Chinami, król Srong-bcan-sgam-pa poślubił chińską księżniczkę w roku 641. Jak głosi legenda w posagu wniosła ona inkrustowany drogocennymi kamieniami i złotą folią posąg najsłynniejszego i najświętszego Buddy Dżo-bo-rin-po-cze. Został on umieszczony w świątyni Jokhang i czczony jest jako najważniejsza świętość lamaizmu. Jak podają stare źródła pisane wcześniej, bo w roku 637 król Srong-bcan-sgam-pa poślubił nepalską księżniczkę Bhrikuti. W swoim posagu wniosła ona święty obraz Buddy, który został później ustawiony w Ramocze.

Image

Świątynia Ramocze - pochodzi z okresu założenia miasta Lhasy, pierwotnie została wzniesiona ona w stylu chińskim, a następnie w połowie XV wieku została przebudowana w stylu tybetańskim. Wcześniej umieszczony został w tej świątyni wizerunek Buddy Jowo Sakyamuniego, który obecnie znajduje się w świątyni Jokhang. W niewielkiej kaplicy mieszczącej się przedniej części świątyni za główną halą zgromadzeń znajduje się posąg Buddy Akshobhaya - przedstawiający Buddę Sakjamuniego w wieku ośmiu lat. Jak głosi przekaz posąg ten został przywieziony w posagu nepalskiej żony króla Songstena Gampo. Mocno ucierpiał czasie "rewolucji kulturalnej" kulturalnej rąk Czerwonej Gwardii. W XV wieku świątynia Ramocze została przekształcona w Wyższy College Tantryczny - Gyutoe.

Po dość gruntownej renowacji w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych świątynia ta jest ważnym miejscem kultu licznie odwiedzanym przez Tybetańczyków, a raczej rzadko przez turystów.