Również za czasów panowania ostatniej dynastii w historii imperium Państwa Środka - mandżurskiej dynastii Qing (1644 - 1911) następował dalszy rozkwit miasta. Szczególnie dużo obecnych zabytków wzniesionych zostało za panowania cesarzy Kangxi i Qianlonga. Do ogromnych zniszczeń doszło w czasie najazdu wojsk angielsko-francuskiego korpusu ekspedycyjnego w roku 1860. Po wtargnięciu tych wojsk do Pekinu, spaleniu i całkowitemu zniszczeniu uległ Cesarski Pałac Letni wraz z pięknym założeniem parkowo-ogrodowym.
Na początku dwudziestego wieku Pekin przejściowo opanowały wojska powstańcze tzw. Bokserów, walczące przeciw feudalizmowi i imperializmowi. Wojska powstanie okupowały dzielnicę, gdzie mieściły się ambasady, co spowodowało wkroczenie korpusu interwencyjnego, a w efekcie doprowadziło do podpisania przez Chiny upokarzającego protokółu. Na jego mocy Chiny miały zezwolić na ochronę ambasad przez obce wojska, spłacić kontrybucję na rzecz obcych państw oraz zakazać działań przeciw cudzoziemcom.
Dnia 10.10.1911 Pekin został proklamowany stolicą Republiki Chin, a 12.02.1912 podpisany został edykt o abdykacji dynastii Qing. W maju 1914 roku doszło do masowych wystąpień zwanych ruchem 4 Maja skierowanych przeciwko nadanym przywilejom obcym mocarstwom. Wystąpienia te zapoczątkowały proces, który doprowadził do powstania Komunistycznej Partii Chin w roku 1921. W okresie Republiki Chin stolica przeniesiona została do Nanjing. W roku 1937 do Pekinu wkroczyły wojska japońskie i okupowały miasto do roku 1945, kiedy to wojska Kuomintangu zmusiły Japończyków do odwrotu. W roku 1949 władzę w mieście przejęła Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza, a 1.10.1949 na placu Niebiańskiego Spokoju Przewodniczący Mao Tse Tung w obecności pół miliona ludzi proklamował powstanie Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Pekinie.
Obecnie Pekin liczy około 12 mln mieszkańców, a powierzchnia miasta zajmuje 16,8 tysięcy km2. Jest głównym ośrodkiem administracji, przemysłu, nauki, kultury oraz skarbnica zabytków państwa Środka.
W sercu miasta znajduje się jeden z największych placów świata plac Tienanmen - plac Niebiańskiego Spokoju. Od północy ogranicza plac Brama Niebiańskiego Spokoju, za którą rozpościera się Zakazane Miasto. Od XIV wieku, kiedy panowała dynastia Ming, a następnie dynastia Qing na placu otoczonym murem znajdowały się ustawione w kształcie litery T główne urzędy państwowe: ministerstwa ceremonii, wojny, finansów, sprawiedliwości, kadr, pracy, wywiadu, astronomii, meteorologii, siedziba dowództwa wojskowego, urzędy do spraw rodziny cesarskiej, cenzury, szpital cesarski i Akademia Cesarska. Przez środek placu przebiegał zadaszony Korytarz Tysiąca Bu ( bu - jednostka miary ok. 1,5 m). Przez całe wieki wstęp na plac mieli tylko najwyżsi dostojnicy państwowi. Wszystkie te budynki zostały wyburzone do końca lat czterdziestych.