• nowe-1.jpg
  • nowe-3.jpg
  • nowe-5.jpg
  • nowe-10.jpg
  • nowe-14.jpg
  • nowe-22.jpg
  • nowe-23.jpg
  • nowe-25.jpg
  • nowe-27.jpg
  • nowe-28.jpg
  • nowe-31.jpg
  • nowe-37.jpg
  • nowe-38.jpg
  • nowe-41.jpg
  • nowe-43.jpg
  • nowe-45.jpg
  • nowe-48.jpg
  • super-foto-5.jpg
  • super-foto-6.jpg
  • super-foto-7.jpg

Bhutańskie klasztory (gompa) można podzielić na dwa typy: tzw. kompleks i dzong.
Typ ?kompleks" to prawdopodobnie najstarszy typ. Chodzi tutaj o jedną lub dwie świątynie tworzące rdzeń, wokół których znajdują się różne budynki mieszkalne. Przykładem takiego typu są Dzongdrakha w dolinie Paro, Phadżo-ding w dolinie Thimphu, czy Tharpaling w dolinie Bumthang.


Typ dzong jest budowany jako twierdza z centralną wieżą, która mieści w sobie świątynie i jest otoczona zewnętrznymi murami, przy których wybudowano cele mnichów i pomieszczenia służbowe. Najbardziej imponującymi przykładami tego typu są klasztory Gangtej, niedaleko przełęczy Pelala, Tango w górnej dolinie Thimphu, Talo niedaleko Punakha i Dramitse w Bhutanie wschodnim. Klasztor Czeri zbudowany w górnej dolinie Thimphu w latach 1619-1620 prezentuje cechy charakterystyczne dla obu stylów, czyli znajdziemy tu dzong jako budynek główny, a wokół niego grupę domów medytacji 1 religijnego odosobnienia.

Dzongi - forty zbudowane w strategicznych punktach ze względów politycznych, zajmowane przez regionalną wspólnotę monastyczną ze szkoły drukpa oraz przez urzędników administracyjnych danego dystryktu. Solidność i elegancja pochylonych murów z bogactwem wyrobów drewnianych oraz wysoki dach sprawiają, że dzongi należą do jednych z najpiękniejszych form architektonicznych Azji. Wieża centralna, wybudowana na środku dziedzińca otoczonego murami, do których przylegają cele mnichów, kuchnie, pomieszczenia administracyjne. Najpiękniejszymi przykładami są Gasa czy Dagana Dzong.

Jednak niektóre dzongi, jak na przykład w Punakha, Langdu Phodrang i Thimphu posiadają dwa dziedzińce, które są rozgraniczone centralną wieżą: jeden jest otoczony budynkami administracyjnymi, drugi budynkami zajmowanymi przez duchowieństwo. Dziedzińce i budynki mogą być także zbudowane na różnych poziomach zgodnie z konfiguracją spadku. Taki model spotkamy w przypadku dzongów w Paro, Dżakar i Trongsa. Ten ostatni to najbardziej ze wszystkich złożony fort, posiada, bowiem labirynt dziedzińców, budynki i wielopoziomowe przejścia.