Str. 3 z 4
Bhutański rząd, który aż do połowy XVIII wieku utrzymywał stałe stosunki tylko z królestwem Cooch-Bihar na granicy południowej czy też z regionami, gdzie panowała tybetańska kultura (Tybet, Ladakh, Sikkim), stanął przed nowym problemem, czyli hegemonią Brytyjczyków w Assamie i ich planami ekspansji kolonialnej w Himalajach. Misje brytyjskie z drugiej połowy XVIII wieku, chcące rozwinąć handel przede wszystkim z Tybetem i Bhutanem, zdołały nawiązać dobre stosunki między Bhutańczykami a Brytyjczykami. Nie przyniosło im to jednak konkretnych korzyści, na jakie liczyli. Konflikt interesów między tymi dwoma krajami dotyczący Duarsu szybko nadwerężył dobre stosunki i nastał okres wrogości. Począwszy od 1830 roku na południowej granicy Bhutanu dochodziło do niekończących się utarczek, które doprowadziły w 1846 roku do wybuchu tzw. wojny o Duars. W 1865 roku podpisano traktat w Sinczula, który zakończył wojnę i dal początek przyjaznym stosunkom między Bhutanem a Królestwem Wielkiej Brytanii. Na mocy tego układu Bhutan utracił cześć ziem na południu, które tworzyły Duars, jednak w zamian za to otrzymał coroczną rekompensatę.