Quito to jedna z najwyżej położonych stolic świata (2850 m n.p.m.), położone w dolinie Guaillabamba, leży u podnóża wznoszącego się na 4700m Rucu Pachincha.
Od X w. Quito było stolicą samodzielnego państwa pozostającego w unii z Inkami. W 1487 zostało wcielone do państwa Inków a w 1534 zajęte przez Hiszpanów pod wodzą S. de Belalcázara. W 1535 franciszkanie założyli tu szkołę sztuk pięknych, pierwszą tego rodzaju placówkę na kontynencie południowoamerykańskim. W1541 uzyskało prawa miejskie. Od XVII-XVIII w. Quito jest ważnym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym, w którym w 1769 otwarto pierwszy uniwersytet. W 1809 Quito było ośrodkiem powstania antyhiszpańskiego. Podczas wojny o niepodległość, w 1822 zdobyte przez powstańców. Od 1830 jest stolicą Ekwadoru. W XX w. utraciło pozycję centrum ekonomicznego na rzecz Guayaquil, pozostając nadal centrum politycznym i kulturalnym kraju.
Jest jednym z najciekawszych miast w Południowej Ameryce. Położone 22km na południe od równika, chlubi się cudownym wiosennym klimatem i widowiskowym otoczeniem. Widoki w Quito zdominowane są górami, z kilkoma pokrytymi śniegiem szczytami wulkanów. Na wzgórzach z lawy znajduje się Stare Miasto, które w 1978 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.Wciśnięte jest pomiędzy dwa łańcuchy Andów. Dzięki temu miasto jest wąskie i bardzo długie. Część północna uważana jest za bardziej rozwiniętą i bogatszą. Część centralna (starsza) posiada bogatą architekturę kolonialną i oddzielona jest przez niewielkie wzniesienie (El Panecillo) od części południowej. Klimat starego miasta tworzą również rozliczne uliczne rynki z indiańskim rękodziełem.
W Quito koniecznie trzeba zobaczyć Plaza Grande, uniwersytet (XVIII w.), pałac rządowy (XVIII w.), Pałac Arcybiskupi, renesansową katedrę z XVI w. z grobowcem A.J. de Sucre, kościoły: barokowy kościół La Compania z początku XVII w., Carmen Alto, San Augustin, Santo Domingo i inne. Warto również wjechać na wzgórze Panecillo i podziwiać stamtąd panoramę miasta.