Etiopskie ABC

Rolnictwo - Etiopia jest krajem zacofanym gospodarczo, należy do najuboższych państw świata. Priorytetowe znaczenie dla ekonomiki kraju ma rolnictwo, w którym pracuje prawie 50% ludności zawodowo czynnej. Średnie plony uzyskiwane z hektara użytków są bardzo niskie, a stosowane metody uprawy anachroniczne. Na zaspokojenie potrzeb wewnętrznych kraju uprawia się: teff, kukurydzę, jęczmień, pszenicę i proso, ponadto groch i bób, a z roślin oleistych olejarkę abisyńską, len i sezam. Pewne znaczenie mają także uprawy herbaty i owoców cytrusowych. Południe kraju jest obszarem produkcji kawy, głównego towaru eksportowego kraju. Specyficzną cechą jest produkcja oparta na naturalnych lasach drzew kawowych. Choć Etiopia posiada największe pogłowie zwierząt hodowlanych w całej Afryce, to produkcja rozwinięta dzięki temu potencjałowi jest bardzo niewydajna. Jej rozwojowi przeszkadza zły stan łąk i pastwisk, spowodowany nadmierną ich eksploatacją, oraz częste susze. Rolnictwo zatrudnia 47% pracujących mieszkańców, przemysł 12,4%, usługi 40,6%. Dochód narodowy w 2004 wynosił 800 USD na 1 mieszkańca (jeden z najniższych wskaźników w świecie). Średnia stopa inflacji w 2004 - 2,4%. Dochód narodowy wytwarzany był nieproporcjonalnie do struktury zatrudnienia. Średnia wydajność pracy w rolnictwie była czterokrotnie niższa niż w pozostałych sektorach.

Przemysł to przede wszystkim przetwórstwo rolno-spożywcze (niewielkie zakłady olejarskie, mleczarskie, cukrownicze, mięsne). Przemysł włókienniczy rozwinął się w Addis Abebie i w jej okolicach (kombinat bawełniany w Akaki). Także w stolicy funkcjonują pojedyncze zakłady przemysłu skórzano-obuwniczego, drzewno-papierniczego, materiałów budowlanych. Nie rozwinął się przemysł wydobywczy, mimo występowania licznych bogactw naturalnych. Eksploatuje się jedynie złoża złota (Adola) i platyny (Jubdo), choć występują również rudy żelaza, miedzi, cynku, ołowiu, chromu, molibdenu oraz siarki, a podczas ostatnio prowadzonych badań odkryto także ropę naftową. Potencjał energetyczny kraju tworzy kilka hydroelektrowni, zlokalizowanych głównie w dorzeczu Nilu Błękitnego, m.in. na rzekach Auasz i Fincha.