Bogactwa naturalne
W Tybecie znajdują się bardzo bogate złoża chromu, miedzi, litu, żelaza, cynku i ołowiu oraz największe na świecie złoża uranu. Ostatnio odkryto także nowe złoża kamieni szlachetnych i rozpoczęto ich pozyskiwanie. Eksploatuje się złoża węgla kamiennego, a na terenie Amdo wydobywa się ropę naftową. Według chińskich statystyk na terenie Tybetu występuje 126 minerałów, w tym bardzo rzadkie sole metali. W przeszłości Tybetańczycy nie prowadzili wydobycia bogactw naturalnych, wierząc, że działalność ta może osłabić społeczeństwo, sprowadzić gniew ziemskich bóstw, gdyż ziemię traktowali jako świętą. Wykorzystywali natomiast to, co znaleźli na jej powierzchni prowadząc ekstensywne wydobycie np. złota ze złóż powierzchniowych, używanego do złocenia ozdób i posągów w świątyniach lub wyrobu biżuterii.
W Tybecie do dnia dzisiejszego zachowała się reliktowa fauna i flora. Cały czas mają miejsce odkrycia nowych gatunków roślin i owadów. Dzięki różnicy w wysokości nad poziomem morza w Tybecie występuje roślinność zarówno tundrowa, stepowa, pustynna, jak i alpejska. Na równinach wysokogórskich bardzo często rosną tylko trawy, w dolinach pospolite są jałowce i wierzby. Spotkać można również dzikie oleandry jak i unikalne, jasnoróżowe, typowe dla dużych wysokości kwiaty tsi-tog. Na południu Tybetu rosną lasy sosnowe, jodłowe, świerkowe, a we wschodniej części, gdzie opady deszczu są częstsze - lasy świerkowe, dęby, wiązy, brzozy oraz roślinność subtropikalna - rododendrony, azalie, magnolie. Na tych terenach bardzo dużo uprawia się jęczmienia (roślina typowa dla Tybetu), pszenicy, gryki, grochu, gorczycy, konopi, a także ryżu.
Najbardziej charakterystycznym zwierzęciem na Równinie Tybetańskiej jest jak (yak), dziki lub hodowlany. Są to zwierzęta doskonale znoszące wysokość powyżej 3000 m n.p.m., bardzo dobrze tolerujące niskie temperatury, huraganowe wiatry, burze śnieżne. Wykorzystywane są wszechstronnie - jako zwierzęta pociągowe mogą transportować bez wysiłku ciężar do 70 kg na wysokość do 6000 m n.p.m., dostarczają mięsa, mleka do produkcji serów, jogurtów, masła dodawanego do tybetańskiej herbaty lub lampek ofiarnych w świątyniach. Z długiej sierści jaka plecie się liny, a ogon wykorzystywany jest do praktyk religijnych, buddyjskich i hinduistycznych. Z wełny jaka produkuje się torby, odzież, namioty, ze skór bardzo lekkie i zwinne łodzie; rogi i kości przerabiane są na ozdoby i drobne narzędzia, a serce jaka wykorzystywane jest w medycynie tybetańskiej. Zbierane są także odchody jaka; po wysuszeniu przyklejonych na ścianach domów służą one jako podstawowe paliwo do ogrzewania domów.
Na Równinie Tybetańskiej można spotkać również drong lub dzo (krzyżówkę jaka z bykiem), dzikie osły, stada antylop, owiec argali, świstaki, piki (krewny królika, zwany myszą tybetańską), ssaki mające swoje siedliska na największej wysokości 5250 m n.p.m. Ponadto w Tybecie żyje ponad 480 gatunków ptaków, w tym 30 gatunków endemicznych. Najliczniej ptaki występują w sąsiedztwie jezior, np. Yamdrok-tso, Nam-tso. Występuje też tam szereg gatunków zagrożonych wyginięciem - leopard śnieżny, antylopa tybetańska, jeleń białowargowy, dziki tybetański osioł, bharal (owca niebieska), dziki jak, brunatny niedźwiedź tybetański, jeleń czerwony i inne.