Rozwój i potęga Ankoru trwała do roku 1431, kiedy to Khmerowie musieli skapitulować pod naporem sił Syjamczyków. Siedem miesięcy trwało oblężenie stolicy, która po skapitalowaniu została splądrowana przez zdobywców i Ankor od tego czasu został nazwany "Opuszczoną Stolicą".
Przez 400 lat cały kompleks świątynny był w zapomnieniu. Wkroczyła na to miejsce dżungla. Ponieważ znaczne tereny Kambodży w dużym stopniu porastają lasy wilgotne, panuje tam klimat monsunowy, zwrotnikowy, dżungla w szybkim czasie dokonała ogromnych zniszczeń. Dopiero w styczniu 1861 roku, francuski przyrodnik Henri Mouhot., którego celem były przyrodnicze badania naukowe, przez przypadek właśnie w dżungli odkrył kompleks świątynny Angkor.
Jego oczom ukazał się niesamowity widok - w zaroślach dżungli ogromne kamienne budowle, dziesiątki kamiennych konstrukcji pokrytych roślinnością. To, co zostało zachowane - to kamienne szczątki świątyń, to co było drewniane bądź zbudowane z innych nietrwałych materiałów uległo zniszczeniu. Oczywiście wszystko porastał dżungla, potężne drzewa przebijały się przez sufity, korzenie długości kilkunastu metrów, ogromne, grube konary, kłącza obrastały rzeźby czy całe budowle, krusząc nawet twardą skałę, z której wzniesione były budowle. To musiało wszystko fantastycznie wyglądać. Do dnia dzisiejszego jedna część tego kompleksu Ankorwat została zostawiona mniej więcej w takim stanie, w jakim w 1861 Henri Mouhot ją odkrył. Później przez wiele miesięcy jego ekipa, jak i przysyłane kolejne ekipy naukowców odkrywania na nowo i badały opuszczoną stolicę Imperium Khmerów.
Z całości kompleksu budowli Angkoru zachowało się bardzo wiele. To, co najbardziej znane jest w świecie to jest Ankor Wat - jedna z największych i najlepiej zachowanych oraz odrestaurowanych świątyń, ale należy pamiętać, że stanowi ona tylko część kompleksu Angkor.
Oprócz Angkor Watu równie dużym kompleksem świątynnym jest Angkor Thom, który powstał na przełomie XII-XIII wieku, Bajon, z pięknie zdobionym Tarasem Słoni, który pełnił funkcję trybuny oraz z dobrze zachowanym Tarasem Króla Trędowatego, następnie cały szereg mniejszych świątyń. Te "mniejsze" świątynie są ogromne - niektóre swoim kształtem przypominają piramidy egipskie. Boksei, Phnom Pha, Banteai. Ta Prohm jest jedną ze świątyń, która została zachowana w tym stanie, w jakim została odkryta przez francuskiego przyrodnika w wieku XIX.