Szigace jest drugim co do wielkości miastem tybetańskim po Lhasie. W drodze do Szigace trzeba pokonać kilka wysoko położonych przełęczy. W mieście tym znajduje się rezydencja panczelamy, drugiej co do ważności reinkarnacji w tybetańskiej hierarchii lamów.
Główną atrakcją jest jedyny zachowany zabytek starego Szigace - pałac panczelamów Taszilhumpu. Jest on nie tylko dobrze zachowany, ale również ostatnio troskliwie odrestaurowany i utrzymany. Leży na obrzeżach miasta na południowym zboczu góry.
Po prawej stronie klasztoru stoi ogromna kamienna ściana służąca do zawieszania na niej podczas wielkich świąt ogromnych malowideł t'ang'ki przedstawiających bóstwa, w intencji których odbywa się uroczystość. Malowidła te miały często 30 metrów szerokości, a długości nawet 50 metrów. Aż do lat sześćdziesiątych na ścianie wywieszane były t'ang'ki z wizerunkami buddów.
Dalajlama I dGe-dun-gruba uczeń Cong-k'a-py założył klasztor Tashilumpu w roku 1447 z inspiracji wielkiej patronki Tybetu bogini lHa-mo. Siedzibą panczelamów został on dopiero dwieście lat później. Po raz pierwszy panczelamą został ogłoszony przeor klasztoru Tashilumpu, a dokonał tego Dalajlama V, który był uczniem tego przeora. Na mocy swojego urzędu V Dalajlama ogłosił Panczelamą inkarnację Buddy Amitabhy. Ta decyzja doszło jednocześnie do spowodowania trwającej do dnia dzisiejszego różnicy zdań między panczelamą i dalajlamą. Ponieważ dalajlamowie są inkarnacjami bodhisattwy Awalokiteśwary, zwolennicy panczelamy uznają wyższość panczelamy będącego inkarnacją Buddy. Już za czasów rządów pierwszego panczelamy klasztor Tashilimpu zaczął się stawać jedną z najciekawszych i najbardziej uroczych budowli klasztornych, jak również stawał się coraz popularniejszy i zyskiwał na sławie.
Centrum zespołu klasztornego stanowi wielka hala zgromadzeń i nauczania. Prowadzi do niej dziedziniec otoczony podwójnymi galeriami, gdzie pod gołym niebem obchodzono religijne święta i wykonywano tańce sakralne. Hala główna jest podtrzymywana przez 48 drewnianych filarów, a światło dostaje się przez otwory okienne, które znajdują się w górnej części ściany południowej. Ściany pokrywają malowidła ścienne w znacznej części już bezpowrotnie zniszczone. W centralnym miejscu ustawiony jest tron nad, którym wznosi się żółty baldachim.
Po prawej stronie znajduje się wejście do kaplicy, gdzie znajduje się statua Buddy ukoronowanego. Po bokach ustawione są figury jego uczniów, a przed nim mniejsza trzy osobowa grupa - Cong-ka- pa ze swoimi dwoma ulubionymi uczniami.