• nowe-1.jpg
  • nowe-3.jpg
  • nowe-5.jpg
  • nowe-10.jpg
  • nowe-14.jpg
  • nowe-22.jpg
  • nowe-23.jpg
  • nowe-25.jpg
  • nowe-27.jpg
  • nowe-28.jpg
  • nowe-31.jpg
  • nowe-37.jpg
  • nowe-38.jpg
  • nowe-41.jpg
  • nowe-43.jpg
  • nowe-45.jpg
  • nowe-48.jpg
  • super-foto-5.jpg
  • super-foto-6.jpg
  • super-foto-7.jpg

KRÓLEWSKI PARK NARODOWY

ImageJednym z najciekawszych miejsc w Nepalu jest Królewski Park Narodowy Chitwan. Został on założony w 1973 roku i równocześnie wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Położony jest ok. 150 km na południowy zachód od Kahtmandu, przy granicy z Indiami w Dolinie Teraju. Wzdłuż granicy tej krainy, aż do wzgórz Chure, które wypiętrzają się, tworząc wyższy łańcuch Mahabharat, rozpościera się równinna dolina Gangesu. Wzgórza Someshwar nadają kształt dolinie Chitwan, noszącej także miano Teraju Środkowego. Od XIX w. dolina Chitwan była terenem łowieckim brytyjskich i nepalskich arystokratów. Król Jerzy V i jego syn, książę Walii, późniejszy Edward VIII, nigdy nie dotarli do Kahtmandu, ale znajdowali czas na polowania w lasach Chitwanu. Brytyjscy lub nepalscy arystokraci podczas kilkudniowego polowania potrafili wybić kilkadziesiąt tygrysów i nosorożców, setki jeleniowatych.

Do końca lat 50. XX w. tylko nieliczne osady w dolinie Chitwan należały do ludu Tarów, którzy posiadali niezwykłą odporność na malarię. W późniejszym okresie tę chorobę udało się zwalczyć, a do żyznej doliny dotarło wielu nowych osadników. W wyniku prowadzenia gospodarki ogromne połacie dżungli przekształciły się w pola uprawne i doszło do zachwiania równowagi całego ekosystemu ogromnej części dżungli i spadku populacji tygrysów i nosorożców. Dopiero w 1964 r., kiedy powstał rezerwat udało się zatrzymać degradację rejonu Chitwan.

ImagePark jest mozaiką lasów monsunowych, wysokopiennych lasów wierzbowych, nadrzecznych zarośli, zbiorowisk bagiennych i trawiastych. Zajmuje powierzchnię 932 km2, a przyległy doń Rezerwat Przyrody Parsa - 499 km2. Według spisu z 2000 r. na terenie doliny Chitwan żyje: 544 nosorożce, 80 tygrysów, 50 gatunków innych ssaków i ponad 450 gatunków ptaków.

Stanowi ostoję dla licznych zwierząt - jelenie aksisy i sambary, dziki, krokodyle, gawiale oraz zagrożone wyginięciem nosorożce indyjskie i tygrysy bengalskie. Wśród ptaków występują: dzioborożce, pawie, kukułki, dzięcioły, a nad rzekami ibisy, czaple, bociany, marabuty, rybołowy i orły. W parku znajduje się kilka tali (małych jezior), z których najciekawsze - zwłaszcza dla ornitologów - to Devi Tal w pobliżu Tiger Tops Lodge, Lami Tal w sąsiedztwie Kasary oraz Bis Hajaar Tal (Tysiąc Jezior) na południowy zachód od Saurahy.

Turyści odwiedzający Park Narodowy Chitwan udają się na bezkrwawe safari. Park można zwiedzać na grzbiecie słonia, pływając łódką po spokojnych szerokich wodach rzeki Narayani lub odbywając piesze wycieczki z przewodnikiem po dżungli. Wprawdzie wysoka trawa i gęste lasy utrudniają obserwowanie zwierząt, ale jak się ma dużo szczęścia, to można dostrzec ukrywające się tygrysy czy lamparty. Duże wrażenie robią również spotkania z wolno żyjącymi słoniami, nosorożcami, zwierzyną płową, małpami i licznymi gatunkami ptaków.