Wielkie Zimbabwe "Dom z kamieni" ("House of stones") leży 25 km od prowincjonalnego centrum administracyjnego Masvingo i ponad 100 km od stolicy Zimbabwe - Harare. Ruiny zajmują powierzchnię 750 ha. Tereny obecnego Zimbabwe pierwotnie były zamieszkane przez Buszmenów, którzy przybyli tu w I tysiącleciu p.n.e. Około IV w. napłynęły na terytorium Zimbabwe ludy rolnicze nieznanego pochodzenia, a w V-X w. z północy ludy Bantu, które wchłonęły plemiona rolnicze, a Buszmenów zepchnęły na południe, tworząc państwo plemienne, tzw. Wielkie Zimbabwe (po którym pozostały ruiny miast z zachowanymi kompleksami kamiennych budowli, m.in. Wielkie Zimbabwe). Zabytek ten odkrył w roku 1871 niemiecki geolog Carl Mauch, ale Portugalczykom były one znane już od XVI wieku i już wtedy były one nie zamieszkane. Mauch był przekonany, że znalazł stolicę mitycznego państwa Ofiru, skąd król Salomon sprowadzał złoto i kość słoniową lub też tajemniczego Puntu, dokąd wyprawiali się starożytni Egipcjanie (najbardziej znana wyprawa odbyła się za panowania faraona Menuhopte III ok. roku 2004 p.n.e.). Współcześni historycy skłaniają się ku temu, że Punt leżał gdzieś w okolicach Erytrei lub Somalii, zaś Ofir to tylko legenda na bazie Puntu stworzona przez piewców wielkości Salomona.
Wielkie Zimbabwe to kompleks ruin z XI-XV w. o rozmiarach nie mających sobie równych na południe od Etiopii. Składa się on ze "Świątyni", "Akropolu", "Kompleksu w Dolinie" i resztek wielu innych budowli. Wszystkie wzniesiono z granitowych kostek bez użycia zaprawy. Obiektem głównym jest Świątynia - budowla owalnego kształtu o średnicy ok. 80 m, składająca się z wysokiego na 10 m. i szerokiego miejscami na 5 m. muru, wewnątrz którego wznosi się tajemnicza stożkowata wieża i kilka innych obiektów nieznanego przeznaczenia. Akropol - forteca - góruje nad resztą budowli w paśmie pobliskich skał, przy czym naturalne własności obronne skał uzupełniono murami z kamienia. Kompleks w Dolinie, to znaczna liczba okrągłych lub owalnych budowli nieznanego przeznaczenia. W ruinach znaleziono figurki ptaków o sokolich dziobach, ale z ludzkimi dłońmi zamiast nóg. Nie jest znany kult, jakiemu miały służyć. Obecnie archeolodzy zgadzają się, że Wielkie Zimbabwe wznieśli przodkowie dzisiejszych plemion Szona, założyciele średniowiecznego imperium Monomotapa. Według niektórych teorii na terenie ruin Wielkiego Zimbabwe znajdowała się siedziba ówczesnego króla i jego żon, których liczba w okresie największego rozkwitu kraju mogła wynosi nawet 200 kobiet. Do dnia dzisiejszego nie wyjaśniono wiele wątpliwości: wszystkie znaleziska w Wielkim Zimbabwe, które poddały się próbom datowania, wskazują na XI-XV wiek naszej ery, ale nie sposób znanymi nam metodami ocenić wieku wzniesienia samej budowli.