• nowe-1.jpg
  • nowe-3.jpg
  • nowe-5.jpg
  • nowe-10.jpg
  • nowe-14.jpg
  • nowe-22.jpg
  • nowe-23.jpg
  • nowe-25.jpg
  • nowe-27.jpg
  • nowe-28.jpg
  • nowe-31.jpg
  • nowe-37.jpg
  • nowe-38.jpg
  • nowe-41.jpg
  • nowe-43.jpg
  • nowe-45.jpg
  • nowe-48.jpg
  • super-foto-5.jpg
  • super-foto-6.jpg
  • super-foto-7.jpg

Kultura Rwandy jest niezwykle bogata i różnorodna, znana z głębokiej, zakorzenionej miłości do tradycji słownej z bogactwem przysłów, piosenek i rymowanek. Ludzie znani są ze swych epickich pieśni i poezji. Również muzyka i taniec odgrywają ważną rolę w tradycji Rwandyjczyków. Tradycyjnym piosenkom często towarzyszy lulunga, harfo podobny instrument z ośmioma strunami. W tle tańców słychać orkiestrę bębnów, które tworzą hipnotyzującą i ekscytującą eksplozję rytmów. Najlepszy przykład dynamicznego, tradycyjnego tańca daje trupa Intore. Intore znaczy "wybrani"; występowali przed Sądem Królewskim, ale teraz ten rytmiczny taniec można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Huye.

Taniec Hoe, z północnego regionu Rwandy jest kolejnym przykładem tańca tradycyjnego. Przy odrobinie szczęścia można zobaczyć tradycyjny taniec Intore w czasie pobytu w wioskach interioru rwandyjskiego.

Rękodzieło rwandyjskie to także wyplatanie koszy, ceramika, malarstwo. Ciekawostką rękodzieła rwandyjskiego jest Imigongo, malowidła krowim kałem, wystawiane w większości sklepów w Kigali, a okolice Nyakarimbi są domem dla tej unikatowej sztuki. Tradycja sięga początków IX wieku (książę Kakira używał Imigongo do dekoracji wnętrz swojego pałacu), a obecnie jest sztuką zanikającą w Afryce. Ta technika wykorzystuje jedynie naturalne materiały i jest zdominowana przez kolor czerni, brązu i bieli oraz kształty geometrycznych figur.

Na uwagę zasługuje Narodowe Muzeum w Butore z najprawdopodobniej najbardziej kompletna kolekcją artefaktów z późniejszego okresu rozwoju współczesnej Rwandy. Dokładna replika pałacu króla Rwabugiri - Urutare Rwa Ndaba, królewskie łoża i wiele innych.