Dalej na północ, pośród pięcio- i sześciotysięcznych ośnieżonych szczytów górskich dominują jeziora: Nam-c'o (gnam mtsho), Yamdrok (yar 'brog) , Tari (stag ri), Serling (gser gling). Niektóre z nich są bezodpływowe ze słoną wodą, są też gorące źródła i gejzery.
Północny Tybet to nieprzystępny, wysokogórski, bezleśny płaskowyż Changtang (byang thang). Stanowi on blisko połowę całego terytorium TRA, na której znajdują się szczyty i łańcuchy górskie, jałowe doliny, spalone słońcem obszary pustynne oraz liczne jeziora. Dalej na wschód krajobraz staje się bardziej zielony, z nieco łagodniejszym klimatem i stepami porośniętymi trawami, a dopełniają go dopełniają wysokogórskie, łańcuchy górskie pokryte wiecznym śniegiem. Na wyżej położonych pastwiskach spotkać można gazele, dzikie barany, antylopy tybetańskie, jelenie białowargowe i czerwone, owce niebieskie, stada antylop oraz lisy. Na zielonych pofałdowanymi pastwiskach widuje się nomadów - wędrownych pasterzy, którzy doglądają ogromnych stad jaków, owiec, kóz.
Kraj ten, będący ojczyzną Dalajlamy XIV, kolebką buddyzmu tybetańskiego, jest miejscem żywego i prawdziwego kultu religijnego. Lamaizm ze swoim światem buddów, bodhisattwów, bóstw i obrządkiem pełnym mistycyzmu, tajemniczości, gdzie do dziś wykorzystuje się wizje, wróżby i wyrocznie, przenika się z codziennością życia i stanowi nierozerwalną cześć tybetańskiego krajobrazu, który ginie na naszych oczach.
| <<Wstecz |
